بررسی سمیت اکولوژیکی نانوذرات سیلیکا بر دافنی مگنا

چکیده مقدمه: نانوذرات دی اکسید سیلیس، امروزه در صنایع مختلف از جمله صنایع سرامیک سازی، شیشه سازی، فولاد، سنگ گچ و هم چنین در رنگ دانهﻫﺎ و کاتالیزورها، محصولات آرایشی، داروها، ترکیبات مغناطیسی، عایقﻫﺎی حرارتی و عایقﻫﺎی الکتریکی و لعاب زدن کاربرد دارد. این ذرات کوچک و پرکاربرد نیز در صورت عدم کنترل پس از ورود به فاضلاب ها و سپس اکوسیستم های آبی، ممکن است به یک مادۀ سمی برای موجودات زندۀ این اکوسیستم ها تبدیل شوند. هدف: تعیین سمیت این ذرات بر دافنی مگنا (daphnia magna) که زئوپلانکتون سخت پوست آب شیرین است و بعد از فیتوپلانکتون ها در مبدأَ زنجیرۀ غذایی اکوسیستم های آبی قرار دارد. مواد و روش ها: در این مطالعۀ تجربی= آزمایشگاهی، نانوذرات اکسید سیلیس با غلظت های5/0، 6/1، 5 ، 8/15، 50 و 100 میلی گرم بر لیتر آماده شد و برای هر غلظت، سه تکرار در نظر گرفته و تاثیر این نانوذرات در هر 24 ساعت نسبت به شاهد بررسی و ثبت شد. دورۀ آزمایش 96 ساعته بود و با استفاده از روش oecd سمیت حاد نانوذرات سیلیکا بر دافنی بررسی شد. سمیت این نانوذرات بر روی دافنی توسط تحلیل آماری p‏robit محاسبه گردید. نتایج: hlc5096 این نانوذره برای دافنی مگنا 73/1 میلی گرم بر لیتر به دست آمد. هم چنین noec (غلظت بدون اثرات سوء) وloec (کمترین غلظت اثرگذار) نیز محاسبه شد که برابر با 173/0 میلی گرم بر لیتر است. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد نانو ذرات سیلیکا در غلظت های کم نیز اثرات سمی خود را برای دافنی مگنا ظاهر می نماید.